Görme bozukluğunu gidermek üzere dumanlı kuvarstan yapılmış lensler 12. yüzyılda çin’de ve yüzyıllar öncesinde gürcü gözlüklerinde karşımıza çıkabilmektedir. sessiz sinema yıldızlarının da gözlerini güçlü stüdyo ışıklarından korumak için özel gözlükler kullandığı bilinmektedir. Gözleri güneş ışığından korumayı amaçlayan ilk güneş gözlükleri 1929’da ABD’li Sam Foster tarafından geliştirildi.
İlk Güneş Gözlükleri
Güneş gözlüklerinin ilk basit formları milattan önceki dönemlerde Eskimolar tarafından kullanıldı. Kar yağışının yoğun olduğu bölgelerde yaşayan Eskimolar, gözlerini kar ve buzun parlamasından kaynaklanan, “kar körlüğü” olarak da bilinen “fotokeratit”ten korumak için bir tür gözlük geliştirdiler. Bu gözlükler fil dişi ve kemikten yapılıyor, üzerlerine çizgi hâlinde küçük yarıklar açılıyordu. Eskimolar bu yarıkları barut ve kurumla (kalın is) kaplayarak parlamayı daha da azaltıyorlardı.
Roma İmparatoru Neron’un gladyatör dövüşlerini izlerken güneş ışığından korunmak için gözlerinin önüne cilalı mücevherler tuttuğu söyleniyor.
12. yüzyılda ise Çinliler güneş gözlüğüne benzer gözlükler kullandılar. Ancak ateşe maruz bırakılarak is ile karartılan bu gözlüklerin kullanım amacı gözleri güneş ışığından korumak değildi. Koyu renkli gözlükler genellikle yargıçlar tarafından mahkemede yüz ifadelerini gizlemek için kullanılıyordu.
