“Filistinli ve İsrailli çocukların çığlıkları bana farklı gelmiyor. Anlamadığım şey, Filistinlilerin çığlıklarının hepinize neden farklı geldiği. Ortak insanlığımızı kaybedemeyiz Sayın Başkan.” Bu sözler, ABD Kongresi’ndeki tek Filistinli Amerikalı olan Rashida Tlaib’e ait. Rashida Tlaib, Salı günü Meclis’te yaptığı konuşmada İsrail’in Gazze’deki zulmünü eleştirdi ve ABD’li milletvekillerine bu eyleme destek vermeleri çağrısında bulundu. ateşkes.
Tlaib’in bu dokunaklı sözleri aynı zamanda ABD’li Demokratların onun Filistin yanlısı duruşunu kınama girişimlerine de yanıt niteliğindeydi.
Gazetecilerin ihraç edilme tehlikesiyle karşı karşıya kalması, akademisyenlerin tehditlerle karşı karşıya kalması ve Gazze’deki çocukların hedef alınmasına karşı çıkanlar için kara listeye almanın bir trend olarak ortaya çıkmasıyla birlikte, bu konuda ifade özgürlüğünün engellenmesi yaygınlaştı.
Gazze, bir aydan fazla bir süredir İsrail’in ayrım gözetmeyen bombardımanına maruz kaldı ve bunun sonucunda çoğunluğu kadın ve çocuklar olmak üzere 10.000’den fazla trajik hayat kaybı yaşandı.
Sömürgeci-yerleşimci ordusunun Gazze’deki zulmü karşısında, Filistinli çocukların yaşam hakları ellerinden alındığı gibi, aynı sömürgeci-yerleşimci ideolojisinin Batı’da da yayılmasıyla ifade, basın ve fikir özgürlükleri de kısıtlanıyor. dünya. Bu kısıtlamalara rağmen sosyal medyada Gazzeli çocuklara yönelik etnik temizliğin canlı belgelenmesiyle ortaya çıkan acı bir gerçek ortaya çıkıyor.
Tlaib’in dediği gibi çocukların çığlıkları etnik köken veya kökenden bağımsız olarak aynı. Bu nedenle, her çatışmada tüm sivillerin hayatının korunması gerektiğini belirtmek önemlidir.
Filistinli çocukları hedef alan gelişmiş mühimmatlar karşısında uluslararası toplumun pasifliği tarihteki utanç verici bir sayfadır.
Gazze’deki Şifa Hastanesi önünde düzenlenen “basın toplantısında” bir grup çocuk, “7 Ekim’den bu yana tüm dünyanın gözü önünde soykırıma, cinayetlere, yerinden edilmelere ve başımıza düşen bombalara maruz kalıyoruz” dedi. Salı günü.
“Defalarca bombaya maruz kaldıktan sonra güvenli bir yer olarak Şifa Hastanesine geldik. İşgalin Şifa Hastanesi’ni hedef almasının ardından bir kez daha ölümle karşı karşıya kalmamıza şaşırdık” dedi. “Çocukken hepinizi bizi korumanız için bağırmaya geldik. Ölümü durdurun. Hayat istiyoruz. Barış istiyoruz. Katillerin yargılanmasını istiyoruz. İlaç istiyoruz. Yemek istiyoruz. Eğitim istiyoruz. Yaşam istiyoruz.”
Bu çocukları dinlerken, etkili yetişkinlerin İsrail’in saldırılarını durdurmaya yönelik çağrılarının etkinliğini sorgulayan bir neslin umutsuzluk içinde büyüdüğünün farkına varılmasından kaçınılamaz. Gazze’de, özellikle de çocukların çektiği acılar kelimelerle anlatılamayacak kadar büyük; bu durum, İsrail’in Filistinlilerin atalarının topraklarına atalarından kalma bir bağ olan zeytin ağaçlarını yok etmesini hatırlatan, Filistinlilerin kendi topraklarıyla bağlarını koparmaya yönelik kasıtlı bir strateji olup olmadığı konusunda düşünmeye sevk ediyor. Sonuçta bir toprağı ev yapan unsurları yok ederek o toprağın geleceğini de yok etmiş oluyorsunuz.
2014 yılında, o zamanki Knesset üyesi ve 2015’te adalet bakanı olarak da görev yapan Ayelet Shaked, Facebook’ta tartışmalı bir gönderide, merhum İsrailli yazar Uri Elitzur’un Filistinli çocuklardan şöyle söz eden bir makalesinin metnini yayınladı: ” küçük yılanlar.”
“Hepsi düşman savaşçıları ve kanları hepsinin başında olacak. Artık buna, onları çiçeklerle, öpücüklerle cehenneme gönderen şehit anneleri de dahil. Oğullarının peşinden gitsinler, bundan daha adil bir şey olamaz. Yılanları yetiştirdikleri fiziksel evler gibi onlar da gitmeli. Aksi takdirde orada daha çok küçük yılan yetişecek.”
Eski bir adalet bakanının zihniyeti buyken, bir başka bakanın Gazze’ye nükleer silah atmayı “bir seçenek” olarak görmesi çok normal oluyor.
İsrail’in miras bakanı Amichai Eliyahu’nun yakın zamanda söylediği şey tam da bu. Aşırı sağcı Yahudi Gücü partisinin bir üyesi olan Eliyahu, bir radyo röportajı sırasında sorulan soruya yanıt olarak bu yorumu yaptı. Radyo Kol Berama muhabiri, “Beklentiniz, yarın sabah Gazze’nin tamamına bir tür nükleer bomba atarak onları yerle bir edip oradaki herkesi ortadan kaldırmamızdır” dedi. Eliyahu, “Bu da bir yol” diye yanıtladı.
Bu haftanın başında ABD Dışişleri Bakanı Anthony Blinken, bir Ortadoğu gezisi kapsamında Ankara’yı da ziyaret ederek Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’la görüştü.
Toplantısının ardından gazetecilere konuşan Blinken, “Gazze’de daha fazla insani yardım almak için çok agresif bir şekilde çalışıyoruz. Ve bunu yapmak için çok somut yollarımız var. Ve sanırım önümüzdeki günlerde yardımın önemli ölçüde genişleyebileceğini göreceğiz.” dedi. Fidan’la birlikte.
“Bakın, Gazze’deki bombalamanın Filistinlilere, Gazze’deki erkek, kadın ve çocuklara, masum sivillere verdiği korkunç zarardan dolayı buradaki derin endişeyi biliyoruz; bu endişeyi paylaşıyoruz ve her konuda üzerinde çalışıyoruz. Gazze’den gelen görüntülerden rahatsız olduğu anlaşılan Blinken, tek bir gün” dedi.
İsrail’in sıkı bir destekçisi olan ABD’nin insani kaygıları gidermek için somut adımlar atıp atmayacağı başka bir şey. Ancak Tel Aviv’in Filistinli çocuklara yönelik şiddet politikasının önümüzdeki günlerde Biden yönetimine siyasi bir yük haline gelmesi de başka bir konu.
Blinken tarihi ve etik bir sorumluluğu yerine getirmeyi hedefliyorsa, Türk mevkidaşı Fidan’ın Filistinli çocukların hayatlarını korumak için derhal ateşkes çağrısına kulak vermesi gerekiyor. Bu arada Türk liderliği, garantörlük modeli sunarak, rehine durumlarına aracılık ederek, insani yardım sağlayarak ve konuyu uluslararası kamuoyunda canlı tutarak diplomatik çözümleri aktif olarak takip ediyor.
Şu soru akıllarda kalıyor: En güçlü uluslar başarısız olursa Gazze’deki ezilen çocukları kim savunacak? Tek seçenekleri öldürülmek mi yoksa yerinden edilmek mi?
