Artan gerilimler ve savaş tehditleri arasında, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin ön saflarında yaşayan çocuklar, uzmanların uzun vadeli rahatsızlıklar konusunda uyarmasıyla bitmek bilmeyen stresle başa çıkmayı öğrenmek zorunda.
8 yaşındaki Lisa Shtanko, çamurlu bir yolun kenarında durmuş Ukraynalı askerlerin geçişini izliyor, Rusya’nın işgalinden sert bir şekilde etkilenen bir kasabada kalan birkaç çocuktan biri.
Neredeyse hiç ısıtma veya elektrik yoktu. Arkadaşlarının çoğu çoktan gitmişti. Ve daha o sabah, Lisa’nın evinin önüne bir grev inmişti.
Agence France Presse’ye (AFP) konuşan babası Viktor Shtanko, “Bugün bombardıman nedeniyle havamda değilim” dedi. Shtankos’un memleketi Lyman, büyük bir kısmını harabeye çeviren ve çevredeki ormanları mayın tarlalarına çeviren dört aylık Rus işgaline katlandı.
Ukrayna kuvvetleri Ekim ayında Lyman’ın kontrolünü yeniden ele geçirdi, ancak yakınlarda çatışmalar devam ediyor.
42 yaşındaki elektrikçi Viktor, “Elbette korkuyor” dedi.
“Etrafında pusuya yatan ölümden daha korkunç bir şey yok. Ama babasıyla arası iyi.”
Yaklaşan 7 Ocak’taki Yeni Yıl Arifesi ve Ortodoks Noel tatili, dikkatleri savaştan biraz uzaklaştırabilir, ancak Viktor’un sunabileceği tek oyuncak bir insani yardım grubu tarafından bağışlanacak.
6 yaşındaki Nastya’nın babası Kostya Korovkin, bu zorluklar çocuklu ailelerin çoğunun ülkeyi terk etmesine neden oldu ve birçoğunun “geri dönmek için bir nedeni yok” dedi.
Kostya AFP’ye gidecek hiçbir yeri olmadığını, yani Nastya’nın binalarının bodrumunda uzun günler geçirmek zorunda kaldığını ve ara sıra sadece başıboş köpeklerin dolaştığı sokaklarda dolaştığını söyledi.
Bazen, internet sinyali alabildiği ve derslere çevrimiçi katılabildiği tek yer olan binanın altıncı katına çıkıyor.
Binanın girişinin önüne birisi küçük bir Noel ağacı dikmiş ve dallara şekerler koymuş.
“Ama,” dedi Kostya, “onları seçecek çocuk kalmadı.”
Gelecek için düşünce yok
Lyman artık aktif çatışma görmese de, doğu Donetsk bölgesindeki diğer kasabalarda savaş hâlâ kapılarının önünde.
Başkan Volodymyr Zelenskyy’nin geçen hafta cüretkar bir sürpriz ziyarette bulunduğu Bakhmut, aylarca süren ve pes etme belirtisi göstermeyen bir Rus saldırısıyla sarsıldı.
Sekiz aydır 20 kişinin barındığı bir bodrumun arkasında, 14 yaşındaki Gleb Petrov, ciddi bir yüz ifadesi ve sıkı bir tokalaşmayla ziyaretçileri karşılıyor.
Günlerini geç saatlere kadar uyuyarak, yaşlılara bakarak ve yine oraya yerleşen siyah bir kedi yavrusuna göz kulak olarak geçirdiği bodrumda yaşayan tek küçük o.
Bazen resim yapıyor, büyüklere yönelik kitaplar okumaya çalışıyor ya da elektrik varken telefonuyla oynuyor.
AFP’ye “Gelecek hakkında düşünmüyorum” dedi.
“Bir saat içinde veya bir gün sonra ne olacağını bile bilmiyorum.”
Dışarıda patlama sesleri yankılanırken Gleb, gelen ve giden yangın arasındaki farkı anlamayı öğrendiğini söyledi.
En büyük hayali sorulduğunda, “bir arkadaşıyla yürüyüşe çıkmak” istediğini söyledi.
‘Kalıcı güvensizlik’
Yüzlerce olmasa da düzinelerce çocuk Bakhmut’ta kalıyor, ebeveynleri ayrılamıyor ya da ayrılmak istemiyor.
Bir okulun bodrum katına sığınak kuran bir derneğin gönüllüsü Katherine Soldatova, “Bu çocuklar çoktan yetişkin oldular” dedi.
Soldatova, ısıtmalı odanın içinde bir Noel ağacı ve bir televizyon var – “her şey kendilerini biraz güvende hissetmeleri için” dedi.
Böyle bir sığınağa erişim son derece tehlikeli olabilir ve yakın zamanda iki sivil Soldatova’ya giderken öldürüldü.
Ancak AFP’ye yalnızca eve gidip yemek yemek için ayrıldığını söyleyen 12 yaşındaki Volodymyr gibi çocuklar için hayati bir cankurtaran halatı haline geldi.
Psikolog Alyona Lukyanchuk, Bakhmut’un çocuklarının “sürekli güvensizlik” içinde olduklarını vurguladı.
STK “SOS Çocuk Köyleri”nin Ukrayna şubesi için çalışan Lukyanchuk, “Dünya onlara her an ihanet edebilir, her şey bir anda yok edilebilir” dedi.
Ebeveynleri “hayatta kalmaya odaklanmış”ken, çocukların “konsantrasyon (ve) bilişsel kaynakları etkileyen” ve uzun vadeli bozukluklara yol açabilen sürekli stresle baş etmeyi öğrenmeleri gerektiğini söyledi.
Ancak, bu çocukların sözde kayıp bir nesil olacağı fikrini kabul etmeyi reddederek “biraz iyimser” kalmaya çalıştığını söyledi.
Lukyanchuk, “Ukrayna’da güvenli bir yer yok, ancak çocukların yalnızca küçük bir yüzdesi cephede yaşıyor.” dedi.
“İzlenmeleri gerekecek, ancak eminim ki birçoğu kaynakları bulacaktır.”
Daily Sabah Bülteni
Türkiye’de, bölgesinde ve dünyada olup bitenlerden haberdar olun.
BENİ KAYDET
İstediğiniz zaman abonelikten çıkabilirsiniz. Kaydolarak Kullanım Koşullarımızı ve Gizlilik Politikamızı kabul etmiş olursunuz. Bu site reCAPTCHA tarafından korunmaktadır ve Google Gizlilik Politikası ile Hizmet Şartları geçerlidir.
.
