Parlamento, PKK’nın terör saldırılarını görüşmek üzere Salı günü tatilden döndü. PKK’nın 22 Aralık ve 12 Ocak’ta Kuzey Irak’ta Türk güçlerine yönelik intihar saldırılarında 21 kişi hayatını kaybetmişti. Bu gelişme Türkiye’de çok yönlü bir tartışmayı alevlendirdi.
Irak’ın Matina ve Zab bölgeleri, Türkiye’nin terörü kaynağında ortadan kaldırma çabaları açısından hayati önem taşıyor. Aynı şekilde Türkiye de Suriye’de dört operasyon gerçekleştirdi; bu, bir “terörist”in yaratılmasını önleme konusundaki kararlılığının bir yansımasıdır (geçen hafta sonu yapılan güvenlik zirvesinin sonuç bildirgesinden alıntı yaparsak).
Pek çok kişi, Türk birliklerinin Kuzey Irak’ta konuşlandırılmasının amacının dikkatle incelenmesinin, Türkiye’nin 2016 yılında ülke içindeki terör saldırılarını sona erdirmek için benimsediği proaktif terörle mücadele stratejisini etkili bir şekilde baltaladığına inanıyor. Açıkçası Ankara ilgili bölgelerden çekilme ihtimalini reddediyor. Tam tersine, ülkenin PKK’ya ve onun Irak ve Suriye’deki uzantılarına karşı aktif bir baskı uygulamak için daha da cesur adımlar atması, liderliğin kesilmesi ve PKK’nın stratejik kapasitesinin tamamen ortadan kaldırılması beklenebilir. ABD, PKK’nın bileşeni olan YPG’ye Suriye’nin kuzeyinde verdiği desteği bırakmadığı ve PKK İran’da eleman bulamadığı sürece, Ankara terörle mücadelesini yeni diplomatik girişimlerle tamamlamak zorunda kalacak.
Terörle uzun süredir mücadele
Terör örgütü PKK-KCK, yaklaşık 40 yıldır Türkiye’yi terör saldırılarıyla hedef alıyor. Yıllar geçtikçe örgüt birçok farklı ülkeden destek aldı. Asimetrik, hibrit ve vekalet savaşlarının dünya çapında yaygınlaştığı göz önüne alındığında, hükümetlerin terörist varlıkları yüklenici olarak kiralamaya devam edeceğine inanmak için nedenler var.
Washington’un Suriye’ye asker yerleştirme ve IŞİD’le mücadele adına YPG’yi silahlandırma kararı nedeniyle, PKK’nın terör saldırılarından ABD’yi sorumlu tutan Türklerin sayısı her yeni saldırıda artıyor. ABD’nin Ankara Büyükelçiliği Türk halkına taziyelerini sunuyor ancak pek kimse bunu ciddiye almıyor. Gözlemciler, PKK saldırılarının 7 Ekim’den bu yana arttığına dikkat çekiyor; giderek daha fazla insan, son saldırıların dünya çapında ve bölgede daha aktif bir rol oynayan Türkiye’yi “kontrol altına alma” girişiminin parçası olduğuna inanmaya başladı. . Terörün kınanması ve emperyalistlerin “vekalet yıpratma savaşı” yürütmesine yönelik tepkiler bir araya gelerek yeni bir ulusal duygunun doğuşuna yol açıyor.
Türkiye’nin 1990’lı yıllardan bu yana terörle mücadele konusunda önemli ilerlemeler kaydettiği açıktır. Ülke, o dönemden farklı olarak yurt dışından kaynaklanan çalkantılarla ve darbe girişimleriyle başa çıkma ve siyasi istikrar sağlama becerisini kanıtlamış bir siyasi liderliğe sahip. Aynı zamanda, sert ve yumuşak gücün yanı sıra yeni geliştirdiği kapasitesinden de yararlanarak bölge genelinde Türk merkezli politikalar izleme becerisine sahiptir.
Belirsizliğin ve çatışmaların arttığı bir dönemde neredeyse hiç kimse liberal demokrasinin zaferini hayal bile edemiyor. Gerçekten de vekâlet savaşları eskisinden çok daha şeffaf hale geldi. İsrail’in Gazze’de tüm dünya izlerken televizyondan yayınlanan katliamını izleyin. Herkes değerlerin ve normların artık ciddiye alınmadığının altını çiziyor; bu haklı olabilir.
Bu çerçevede, bazı yabancı hükümetlerin Türkiye’yi baltalamak için terörizmi kullandığı fikri Türkler arasında yaygın olarak paylaşılıyor. Ülkenin yabancı müttefikleri ve siyasi partilerinin bunu dikkate alması gerekiyor.
CHP, IP’nin açıklamasını onaylamayı reddetti
TBMM, Dışişleri Bakanı Hakan Fidan ve Savunma Bakanı Yaşar Güler’in verdiği bilgiler doğrultusunda Salı günü terörle mücadele konusunu görüştü.
Ana muhalefetteki Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), İyi Parti’nin (İP) hazırladığı ve sağ partilerle farklılıklarını vurgulayan ortak bildiriyi bir kez daha imzalamayı reddetti. CHP, kendi açıklamalarını yapmasına rağmen, PKK yanlısı Halkların Demokratik Partisi’nin (HDP) halefi olan ve gayri resmi olarak Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Partisi) olarak bilinen Yeşil Sol Parti (YSP) ile giderek daha fazla ilişkilendirilmeye başlandı. PKK’lı teröristlerle bağlantılı olduğu iddiası nedeniyle kapatıldı.
Mart 2024’te yapılacak belediye seçimleri öncesinde bazı illerde şeffaf bir şekilde bu hareketle iş birliği yapan CHP, kendisini köşeye sıkıştırıyor. Cumhur İttifakı ile sağ muhalefet partileri terörle mücadele konusunda yeni bir anlaşmaya varırken ana muhalefet partisi de yalnızlaşıyor.
CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve İstanbul Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun, bu politikanın partilerinin laik ve neo-milliyetçi destekçilerini yabancılaştırma olasılığını ciddi şekilde hafife aldığını iddia ediyorum. Bu yeni durumun üzeri retorik kavgalarla kapatılamaz.
